من قبول شدم

من قبول شدم

من قبول شدم

من قبول شدم

من قبول شدم

من مزد زحمات خودم و استادم رو گرفتم

دوستان

من قبول شدم

***

درصدهام شبیه تصوراتم نیستن

من فکر میکردم (اینها تصورات من از نتیجه مه و نتایجم اینها نیستند)

 روزنامه نگاری رو بالای 65 زدم

و ارتباطات رو بالای 50

و تاریخ رو 45

اما اینطور نیست!!

تو آمار افتضاح هستم

اما تو زبان شانس آوردم!!! همین!

***

ببخشید من تا حالا مجاز نشده بودم

نمی دونستم قبولی با مجاز شدن فرق داره

این روزهای من

این روزها عجیب دلم گرفته

منتظر گذر ایام هستم

کاش این روزها زودتر بگذرد

تا بدانم باید بخندم یا بگریم

تا بدانم این همه وقتی که گذاشتم

از زیباترین کاری که داشتم گذشتم

از همانی که به خاطرش...

کاش این روزها زودتر تمام شود

چرا با احساسات من جوان بازی می شود؟

به چه کسی بگویم

استرس لحظه ای رهایم نمی کند

آخر مگر اصلاح بر فرض محال 1 میلیون پاسخنامه کامپیوتری چقدر وقت می برد که...

این روزها احساس من به سخره گرفته شده

استرس... دلهره... اضطراب...

ارمغان این روزهای من است

کاش این روزها زودتر تمام می شد

کاش...

***

کارنامه ها احتمالا سه شنبه میان... اگه دیدید نیستم، یعنی قبول نشدم. پس اگه نبودم، لطفا مزاحمم نشید بذارید تنها باشم. 

***

بعدا نوشت:

اینو یه جایی خوندم و خیلی به دلم نشست:

*امروز صبح وقتی می رفتم سمت دانشگاه داشتم فکر میکردم: 

آدمهای ساده رو دوست دارم.   

همونایی که بدی هیشکیو باور ندارن. 

همونایی که واسه همه لبخند دارن.  

همونایی که همیشه هستن، واسه همه هستن.   

آدمای ساده رو باید مثه یه تابلوی نقاشی ساعتها تماشا کرد؛  

عمرشون کوتاهه... بس که هر کسی از راه می رسه درس ساده نبودن بهشون می ده.   

آدمای ساده رو دوست دارم.  

بوی ناب “آدم” می دن!!

مغایرت های زمان ما

ما امروزه خانه های بزرگتر اما خانواده های کوچکتر داریم؛ راحتی بیشتر اما زمان کمتر

مدارک تحصیلی بالاتر اما درک عمومی پایین تر ؛ آگاهی بیشتر اما قدرت تشخیص کمتر داریم

متخصصان بیشتر اما مشکلات نیز بیشتر؛ داروهای بیشتر اما سلامتی کمتر

بدون ملاحظه ایام را می گذرانیم، خیلی کم می خندیم، خیلی تند رانندگی می کنیم، خیلی زود عصبانی می شویم، تا دیروقت بیدار می مانیم، خیلی خسته از خواب برمی خیزیم، خیلی کم مطالعه می کنیم، اغلب اوقات تلویزیون نگاه می کنیم و خیلی بندرت دعا می کنیم

چندین برابر مایملک داریم اما ارزشهایمان کمتر شده است. خیلی زیاد صحبت می کنیم، به اندازه کافی دوست نمی داریم و خیلی زیاد دروغ می گوییم

زندگی ساختن را یاد گرفته ایم اما نه زندگی کردن را ؛ تنها به زندگی سالهای عمر را افزوده ایم و نه زندگی را به سالهای عمرمان

ما ساختمانهای بلندتر داریم اما طبع کوتاه تر، بزرگراه های پهن تر اما دیدگاه های باریکتر

بیشتر خرج می کنیم اما کمتر داریم، بیشتر می خریم اما کمتر لذت می بریم

ما تا ماه رفته و برگشته ایم اما قادر نیستیم برای ملاقات همسایه جدیدمان از یک سوی خیابان به آن سو برویم

فضای بیرون را فتح کرده ایم اما نه فضای درونمان را، ما اتم را شکافته ایم اما نه تعصب خود را

بیشتر می نویسیم اما کمتر یاد می گیریم، بیشتر برنامه می ریزیم اما کمتر به انجام می رسانیم

عجله کردن را آموخته ایم و نه صبر کردن، درآمدهای بالاتری داریم اما اصول اخلاقی پایین تر

کامپیوترهای بیشتری می سازیم تا اطلاعات بیشتری نگهداری کنیم، تا رونوشت های بیشتری تولید کنیم، اما ارتباطات کمتری داریم.

ما کمیت بیشتر اما کیفیت کمتری داریم

اکنون زمان غذاهای آماده اما دیر هضم است، مردان بلند قامت اما شخصیت های پست، سودهای کلان اما روابط سطحی

فرصت بیشتر اما تفریح کمتر، تنوع غذای بیشتر اما تغذیه ناسالم تر؛ درآمد بیشتر اما طلاق بیشتر؛ منازل رویایی اما خانواده های از هم پاشیده

بدین دلیل است که پیشنهاد می کنم:

از امروز شما هیچ چیز را برای موقعیت های خاص نگذارید، زیرا هر روز زندگی یک موقعیت خاص است

در جستجوی دانش باشید، بیشتر بخوانید، در ایوان بنشینید و منظره را تحسین کنید بدون آنکه توجهی به نیازهایتان داشته باشید

زمان بیشتری را با خانواده و دوستانتان بگذرانید، غذای مورد علاقه تان را بخورید و جاهایی را که دوست دارید ببینید

زندگی فقط حفظ بقاء نیست، بلکه زنجیره ای ازلحظه های لذتبخش است

از جام کریستال خود استفاده کنید، بهترین عطرتان را برای روز مبادا نگه ندارید و هر لحظه که دوست دارید از آن استفاده کنید

عباراتی مانند "یکی از این روزها" و "روزی" را از فرهنگ لغت خود خارج کنید. بیایید نامه ای را که قصد داشتیم "یکی از این روزها" بنویسیم همین امروز بنویسیم

بیایید به خانواده و دوستانمان بگوییم که چقدر آنها را دوست داریم. هیچ چیزی را که می تواند به خنده و شادی شما بیفزاید به تاُخیر نیندازید

هر روز، هر ساعت و هر دقیقه خاص است و شما نمیدانید که شاید آن می تواند آخرین لحظه باشد