خواهش نادانی انسان نکن

هوا بس ناجوانمردانه سرد است

خواهش نادانی انسان نکن

هوا بس ناجوانمردانه سرد است

این روزها

این روزها خیلی باید خوشحال باشم

باید دنیا رو بذارم رو سرم

باید صدای خنده هام تا هفت تا خونه بره (نه که حالا نمیره) ((چقدر مظلوم و بی سر و صدام من))


ولی خیلی استرس دارم

خیلی



خدایا

قربونت برم

دوستت دارم

شکر خدای مهربونم

شکر

خیلی شکر




امیدوارم همه آدمها موفق باشن

حتی اونهایی که دوستم ندارند

گلریزان رسم پهلوانی است

"شاید برای نوشتن این مطلب کمی دیر شده باشه، اما نوشتنش خالی از لطف نیست."


یادم نیست دقیقا چندمین روز خرداد بود... یک یا دو... همزمان با روزی که دانشگاه قبول شدم! بنا به دلایلی با نشریه امانت که عاشقش بودم قطع همکاری کردم و از اواسط تیرماه تو نشریه شهامت مشغول به کار شدم.

غصه میخوردم به خاطر نشریه ای که به خاطرش گریه کرده بودم! اما مجبور بودم به رفتن و نماندن... (کاش مخاطب خاصی که می داند چرا هم این را می خواند!)

فکر میکردم تنزل پیدا کردم!

چون از قدیمی ترین نشریه استان که هفته نامه بود، رفتم به نشریه ای که میخواست اولین شماره اش رو منتشر کنه!

ولی میگن تو هر اتفاقی یه حکمتی نهفته است!

من تنزل نیافتم! ارتقا یافتم! به شکوفایی نزدیک شدم (هنوز نرسیدم)

کسی تحقیرم نمی کرد. کارم به نام دیگری جلوه داده نمی شد. ارزشمند بودم و هستم...

به امید خدا، نشریه شهامت به خاطر تحلیل هایی که به نام "گروه سیاسی شهامت" می نوشتم، نشریه برتر در بخش انتخابات نهمین دوره مجلس شورای اسلامی شناخته شد و رتبه اول را به خود اختصاص داد.

همچنین در بخش عکس نیز، عکسی که آقای سیدمحمد عدنانی، برادر شایسته و ارجمندم در اختیارم به خواهش من در اختیارمون گذاشته بود، مقام اول رو کسب کرد.

در بخش گزارش نیز، من مقام اول رو بدست آوردم. البته چون این گزارش رو خیلی دوست داشتم و در امانت چاپ شده بود، بنابراین مقام من متعلق به نشریه شهامت نبود.

اما در بخش گزارش، گزارشی که از دوست و استاد گرانقدرم، سرکار خانم سکینه اسمی با عنوان عرق بر جبین، واسطه ها در کمین به جشنواره فرستاده بودم، مقام دوم رو بدست آورد.


دقیقا به یاد دارم وقتی مطالب را برای ارسال به جشنواره می فرستادم، تنها دو نسخه از نشریه منتشر شده بود!

و امروز خوشحالم! که به همت همکارانم، توانستیم با کسب دو مقام اول و یک مقام دوم، منهای مقام اولی که من بدست آوردم، بتوانیم با سربلندی ادعا کنیم که بهترین نشریه استان، نشریه ای است که تنها 17 شماره از آن منتشر شده است.


خدایا... دوستت دارم...


 این گزارش که در ادامه مطلب میخونید، در پنجمین جشنواره مطبوعات و خبرگزاری های آذربایجان غربی در بخش گزارش حایز رتبه اول شد.


ادامه مطلب ...