یه موقع هایی!!

یادمه یه زمانی که تو هفته نامه امانت کار می کردم، وقتی یکی جواب تلفنم رو نمی داد یا جواب اس ام اس نمی داد یا وقتی ازش می خواستم باهام پایه باشه برای پیاده روی و خرید و این حرف ها، ولی طرف می گفت وقت ندارم

یا جواب اس ام اس رو دیر می داد

بهش با توپ و تشر می گفتم: یعنی تو حتی وقت نداری جواب یه دونه اس ام اس بدی؟ یعنی وقت نداری در هفته حداقل یه بار ازم دلجویی کنی؟ 

هه!

الان خودم تبدیل شدم به اون آدمها!

همه از من شاکی هستند حتی مادرم

حالا می دونم چطور میشه که آدمها وقت کم می آورند!