یرآلما چورکی

ندا عبدی

ساعت 4 بود و باید در جلسه ساعت 5 تحریریه حضور می یافت، اما هنوز نهار نخورده بود و گرسنگی جانش را می خورد.

برای دختری در شرایط او، شاید رفتن به مغازه «حسن ایرانچی» بیشتر از اینکه واقعاً تابو باشد، در ذهنش بد ترسیم شده بود، اما بالاخره تصمیمش را گرفت. وارد کوچه مخابرات که شد، لحظه ای؛ پشیمان از تصمیمی که گرفته بود، پا پس کشید اما دوباره دل قوی کرد و رفت داخل.

یک پیرمرد چاق پشت یک سری لوازم تهیه سیب زمینی کباب پز و سبزی خوردن نشسته بود و پرسید: معمولی می خوای یا مخلوط؟

بدون اینکه معنی این سوال را بداند، به عادت معهود گفت: معمولی.

آن طرفتر پیرمرد لاغر اندامی بود که پرسید: دوغ می خوای؟ و شنید: بله!

در پناه میز و نیمکت کهنه ای نشست و منتظر ماندنش حتی نیم دقیقه طول نکشید. هر کدام از پیرمردها، یکی از سفارش ها را حاضر کردند و با اینکه فاصله شان تا مشتری حتی سه قدم هم نبود، گفتند: بیا ببر!

واقعاً دلچسب بود غذایی که اسمش را بیشتر از طعمش می شناخت. موقع رفتن، پول هر کدام از پیرمردها را به خود آنها داد و خوشحال از اینکه تابو را شکسته بود، رفت. می گویند پیرمردها سالهاست با هم قهر هستند.

پروسه استخدام در آذربایجان غربی ادامه دارد

دیروز لایحه ای مبنی بر لغو مصوبه مهرآفرین منتشر شد که باعث ایجاد اضطراب و کنش های منفی در میان پذیرفته شدگان آزمون استخدامی اخیر آذربایجان غربی بود

متن خبر به نقل از خبرگزاری فارس به این شرح است:

با تصویب هیئت وزیران
مصوبه طرح مهرآفرین لغو می‌شود
با تصویب دولت، تصویب‌نامه موضوع طرح مهرآفرین و کلیه پیوست‌ها، اصلاحات و الحاقات بعدی آن لغو می‌شود.
به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دولت، هیئت وزیران بنا به پیشنهاد معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور و به استناد اصل یکصد و سی و هشتم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران تصویب کرد؛ تصویب نامه شماره 176441/ت48702ه مورخ 30/9/1391 موضوع طرح مهرآفرین و کلیه پیوست ها، اصلاحات و الحاقات بعدی آن لغو می شود.
بر این اساس، اقداماتی که در دستگاه های اجرایی و استانداری ها حسب مورد، قبل از تاریخ ملغی الاثر شدن هر یک از بندهای تصویب نامه فوق و اصلاحات و الحاقات بعدی آن با توجه به نظرات رئیس مجلس شورای اسلامی و با رعایت قوانین و مقررات انجام شده است، با تشخیص معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس جمهور صحیح تلقی می شود.

همچنین با توجه به بند(124) قانون بودجه سال 1392 کل کشور، هر گونه استخدام در دستگاه های اجرایی با رعایت ماده(44) قانون مدیریت خدمات کشوری و تبصره(1) ماده(51) قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران و سایر قوانین و مقررات مربوط صورت می گیرد.
این مصوبه از سوی اسحاق جهانگیری؛ معاون اول رئیس جمهور برای اجرا ابلاغ شده است.
یادآور می شود، بر اساس بند(124) قانون بودجه سال 1392 کل کشور، از ابتدای سال 1392 استخدام نیروی انسانی صرفاً براساس ماده(51) ‌قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه جمهوری اسلامی ایران و مواد ذی‌ربط قانون مدیریت خدمات کشوری مجاز است و هرگونه استخدام مازاد بر آن تخلف و پرداخت هرگونه وجهی توسط هر دستگاه اجرایی برای جبران استخدام‌های غیرقانونی تصرف در اموال عمومی و موجب تعقیب قضائی مسئول دستگاه اجرایی است.

ماده(44) قانون مدیریت خدمات کشوری

به کار گیری افراد در دستگاههای اجرائی پس از پذیرفته شدن در امتحان عمومی که به طور عمومی نشر آگهی می‌شود و نیز امتحان یا مسابقه تخصصی امکانپذیر است. دستور العمل مربوط به نحوه برگزاری امتحان عمومی و تخصصی به تصویب شورای توسعه مدیریت می‌رسد.

تبصره(1) ماده(51) قانون برنامه پنجساله پنجم توسعه

تعداد مجوزهای استخدامی برای هرسال در سقف اعتبارات مصوب در قانون بودجه با رعایت مفاد بند (ب) ماده (24) قانون مدیریت خدمات کشوری به پیشنهاد مشترک معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌جمهور و معاونت به تصویب شورای توسعه مدیریت می‌رسد. معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی رئیس‌جمهور، رئیس شورای مذکور و معاونت به عنوان عضو شوراهای موضوع قانون مدیریت خدمات کشوری تعیین می‌شوند.

----

بنابراین عزیزان پذیرفته شده در این آزمون نگران نباشند. چون ردیف استخدامی آنها مصوب قانون ماده 44 در سال 90 بوده و هیچ ارتباطی به طرح مهرآفرین ندارد. شما بعد از طی طراحل گزینش و اخذ ردیف مستخدمی مشغول به کار خواهید شد.

ان شاءالله...

آرمان گرایی

زمانی که در سال 83 وارد دفتر نشریه امانت شدم، بعد از چند روز متوجه شدم که باید یک سری آرمان هایی که به آنها متقاعد بودم را تعدیل کنم. یکی از این آرمان ها که در برخورد با یکی از همکاران متوجه بی ارزش شدن آن شدم این بود:

همیشه دوست داشتم همه دوستم داشته باشند

این آرمان با گذشت هر روز تبدیل به یک رویا شد برایم...

آقای آقازاده، مدیرمسئول امانت وقتی ناراحتی های شدید منو دید گفت:

- خانم عبدی شما به دنبال مدینه فاضله ای هستید که در زمانه فعلی در دسترس ما نیست.

به راستی هم همینطور شده

هر قدر به دنبال این هستم که اخلاق گرایی را در ردیف اول اولویت هایم قرار دهم، بیشتر می بینم که جامعه ام از آن دور و دورتر می شود و رسیدن به این هدف، بعید و بعیدتر از قبل...

به راستی چرا تا این حد از اخلاق دور شده ایم؟ چرا وقتی یکی مثل من مقید به اخلاق و حقوق دیگران و رعایت آن می شود، او را به سخره می گیرند و سبک مغز تصور می کنند؟ چرا وقتی می توانی کسی را آزار دهی و این کار را نمی کنی و ضررش را می کشی، چرا به حساب بی فکری ات می گذارند؟

چرا به این نمی اندیشیم که رعایت حقوق دیگران -همانطور که دوست داریم حقوق خودمان رعایت شود- اهمیت دارد؟

چرا وقتی کسی نوبت و حق ما را رعایت نمی کند، دلخور می شویم، اما وقتی نوبت کسی را از او می گیریم، خود را زرنگ فرض می کنیم؟

چرا تخریب دیگران را شاهکار می دانیم و تضعیف او را قدرت؟

چرا قدرت را امتیاز می دانیم و حکمرانی را ارزش؟

... 

و هزاران چرای دیگر که مرا هر روز بیشتر از روز قبل از مدینه فاضله ام دور و دورتر می کند...