باز آمد بوی ماه مدرسه...

ای بابا

انگار حکایت تکراری اول مهر و بازگشایی مدارس نمیخواد دست از سر کچل من برداره!

فردا اول مهره و من دارم همین الان می رم لباسامو اتو کنم و ساعت 9 شب سوار اتوبوس بشم و برم مدرسه ام توی تهران (8 صبح باید مدرسه باشم!)!!!

عجب روزگاریه... خدایا...

انگار چاره ای نیست... چون ذوق عجیب و وصف ناپذیری دارم برای ادامه تحصیل در مقطع دکترا و تکرار و تکرار و تکرار این روزها و مسیرها...

---

---

یاد روزی می افتم که تازه تو دانشگاه قبول شده بودم و برای اولین بار تنهایی سوار اتوبوس شدم و رفتم تهران... جایی که تا قبل از اون تنها 2 بار اومده بودم و هر دو بار با خودروی شخصی و همراه خانواده ام بود. حالا من بودم و یک شهر بزرگ (تهران دریادی...)

مامانم یه کیف برام آماده کرد. کیف لپ تاپ رو پر کرد از وسایلی که ممکن بود به دردم بخورن

حتی نخ و سوزن هم توش بود

خدای من... چقدر اون کیف سنگین بود!

اما اونقدر ذوق و شوق داشتم که از میدان انقلاب تا حوالی میدان قزوین رو پیاده رفتم!!

پایانه آزادی... فریاد افرادی که به سوار شدن دعوتت می کردند...

ترافیک... سر و صدا... آلودگی شدید هوا... گرما (مامانم مجبورم کرد یه کت هم بردارم)

---

---

امروز یک سال از اون روز میگذره

یه کیف معمولی دوشی برمیدارم

یه دفترچه یادداشت

یه خودکار

موبایل و شارژر

کمی لباس (برای اینکه یه شب قراره تو خوابگاه بمونم)

و اندکی پول (نه مثل دفعه اول که حدود 100 تومن نقد گذاشته بودم تو جیب شلوارم (که دزد نتونه بزندش) و کلی پول تو عابربانکم)

چقدر من عوض شده ام... دیگه ذوق ندارم برای سفر

دیگه تهران رو دوست ندارم و حتی میشه گفت بدم میاد ازش

فقط می خوام این ترم هم تموم بشه

این ترم 13 واحد درس اصلی برداشتم و 3 واحد پیش نیاز اجباری

پایان نامه هم توشه

دعا کنید زودتر تموم بشم

---

---

پانوشت:

روز سئوگی لر رو به تمام سوگلی ها تبریک میگم. بخصوص به "نارین"